maandag 27 februari 2012

Theory - U deel 2 "Wat downloadt jij?"

In 2004 verscheen het boek 'Presence, exploring profound change in people, organisations and society' van Senge, Scharmer, Jaworski en Flowers. In 2007 kreeg ik het boek in handen en in 2008 las ik het in stukjes. Dat is zo'n boek dat je eerst een tijdje hebt, maar het pas leest en begrijpt als je er aan toe bent. Achteraf dacht ik 'had ik dat maar eerder gelezen'.
In dat boek staan de schrijvers stil bij hun eigen zoektocht naar hoe veranderprocessen plaatsvinden in mensen, teams, oganisaties en de maatschappij. Het in het nederlands vertaalde boek heeft als titel 'Presence' en subtitel 'een ontdekkingsreis naar diepgaande verandering in mensen en organisaties'. Het woord presence is niet vertaald en de ware strekking van het woord wordt langzaam in het boek duidelijk. In mijn berichten in dit blog wil ik ook af en toe stilstaan bij dit woord, de betekenis en hoe het werkt in veranderprocessen in mensen en dus ook in teams en organisaties. Ik vind deze visie mooi passen bij mijn eigen zoektocht voor de 3DMens.

Het komt erop neer dat mensen in lastige (werk) situaties een primaire reactie hebben. Dat is wat ik in coaching 'de automatische reactie' noem. Je handelt op basis van eerder aangeleerde (onbewuste) gedragingen. Je staat er niet bij stil dat je zo handelt. Als je er wel bij stilstaat (wat je niet gewend bent) dan kun je onderzoeken op basis van welke gedachte je zo handelde. Vaak is er een (onbewust) oordeel dat zich rechtstreeks vertaald in je gedrag in die situatie. Senge en zijn medeschrijvers noemen het 'downloaden'. Dat is het automatisch 'binnenhalen' van een oude gedachte. Daar is niets mis mee, mits het gedrag oplevert wat je wenst en je de situatie 'in je hand hebt'. Echter je hebt niet alle situaties in de hand. Het loopt vaak ook niet zoals je hebt gepland...
De Theory U leert je dat er tussen gedachte en handeling nog een andere manier van 'kijken' is. In het boek Presence begint de uitleg daarvan met de term 'Uitstallen'. Je verwijdert jezelf van de gebruikelijke gedachte. Je stalt ze als het ware voor je uit, loopt er een rondje omheen en je maakt jezelf bewust dat je die gedachte hebt, je onderkent dat en beseft dat het een product is van je eigen geest. Uitstallen wordt 'zien zien'. Dat is het moment dat je je gedachte bewust bent. Voor de 3DMens gedachte betekent dit dat je 'in contact bent' met jezelf (1ste dimensie), bewust-zijn, en in dit geval dus alleen nog over je gedachte (nog niet over wat je lijf je verteld). In deel 3 zal ik stilstaan bij 'de beweging naar beneden, ofwel de linkerhelft van de U.
Als lezer van dit blog geef ik je vast de opdracht om in situaties die je als lastig ervaart eens te onderzoeken wat je 'download' is. Succes.   

dinsdag 21 februari 2012

Gedicht voor iedere 3D denker

In 2008 las ik het boek het Projectiemechanisme van Karin Hamaker-Zondag. Dat boek heeft me enorm geholpen in mijn ontwikkeling. Het heeft me flink aan het denken gezet en om vooral meer begrip te hebben voor mezelf en voor anderen. Het hielp me om mezelf te 'ontschuldigen'. Een term die we regelmatig in het coachvak gebruiken. Het heeft me geleerd om echt te bewonderen. Bewondering van mezelf, van anderen en wat we samen creëen. Bewondering begint onder andere bij luisteren. Een belangrijke eigenschap voor de 3DMens. Luisteren naar wat 'het verhaal is'. Luisteren zodat iemand zich begrepen voelt.
Een klein stukje tekst in dat boek heeft me ontroerd en in beweging gezet. Het is een gedicht van Marianne Williamson. Het vat veel samen van hoe ik de 3Dmens zie. Ik gebruik het vaak in trainingen als inspiratie aan het eind van een trainingsdag waarin veel is gebeurd.

"Onze diepste angst is niet dat we ontoereikend zijn. Onze diepste angst is dat we oneindig machtig zijn. Het is ons licht, niet onze duisternis waar we het allerbangst voor zijn. We vragen ons af: Wie ben ik dat ik briljant, buitengewoon aantrekkelijk, getalenteerd en geweldig zou zijn? Maar waarom eigenlijk niet? Je bent toch een kind van God? Dat je je kleiner voordoet dan je bent komt de wereld niet ten goede. Er is niets verheffends aan je kleiner voor te doen dan je bent, opdat de mensen om je heen zich vooral niet onzeker gaan voelen. We zijn geboren om de luister van God die in ons woont, uit te dragen. Niet slechts in enkelen van ons, maar in ons allemaal. Als wij ons licht laten schijnen geven we anderen onbewust toestemming om dat ook te doen. Als wij bevrijd zijn van onze eigen angst, bevrijdt onze aanwezigheid automatisch anderen".

Dit gedicht gebruikte Nelson Mandela in 1994 bij zijn inaugurele rede toen hij president werd. Hij maakt het gedicht wereldberoemd.

Lees het deze week eens een paar keer...

maandag 20 februari 2012

Overeenkomsten in Verschillen

Vakantie? Waar al die vrije tijd al niet toe leidt...Nou mijn hoofd draait overuren. Het lijkt wel of de rust waar vakantie voor bedoeld is in beslag wordt genomen door al mijn overdenkingen. De 3DMens visie ontvouwt zich op plaatsen waar ik er zelf niet op zou komen.
Zoals gisteren tijdens een spinningles waar ik echt in een soort FLOW terecht kwam. Er was even niets, geen tijd, geen instructies van de spinninginstructor, geen muziek (ik heb altijd oordoppen in, dus hoor sowieso niet veel...), ik ervaarde dit gisteren en was even helemaal 'weg'. Terwijl anderen in de groep al met iets anders bezig waren, was ik nog in soort trance. Het effect was dat ik erna gelijk op scherp stond, ik kwam thuis en krabbelde op mijn grote whiteboard in mijn kantoor allerlei teksten over ideeen neer, zomaar uit het niets. Ik dacht nog hoe kom ik daar nou bij? Maar daar wil ik helemaal geen antwoord op hebben. De 3DMens onderzoekt en verklaart niet...tenminste dat tracht ik te doen....
De teksten en symbolen staan nu kaal op een wit bord..., maar ik zie allerlei overeekomsten tussen verschillende theorieen en modellen. Bijvoorbeeld de overeenkomst tussen de Cirkel van 8 en het OK Corel van Ernst (en de TA levensposities), of Polariteiten (lemniscaat van schijnbare tegenstellingen, waarbij de tegenstelling zichzelf verondersteld) en wat dit betekent voor de interventies die je doet, bijvoorbeeld in teams. Klinkt filosofisch? Je volgt me niet? Dit vraagt nog uitwerking, dat besef ik. Maar het begint me te dagen...het hoofd heeft geen vakantie..... 

Ubuntu in lijn met 3Dmens.

Onlangs viel het woord weer...Ubuntu. Het facineert me al een tijdje, niet alleen de betekenis, maar ook het onderzoeken wat het is om het te doorleven. Covey schrijft erover in zijn laatste boek: het paradigma van 'Ik zie jou'. Volgens zijn schrijven komt het van de Bantoevolkeren in Afrika. Mensen begroeten elkaar met "ik zie jou". De betekenis is "ik erken je unieke individualiteit". Alsof je zegt: "mijn menselijkheid is onlosmakelijk verbonden met de jouwe". Dit is de Ubuntu spirit. Toch mooi zo'n gedachte? Kunnen we nog wat van leren.
Er is zoveel meer te leren van andere culturen. In mijn onderzoek naar 3Dmens past dit ook prima. Hoe kun je leven en werken met de Ubuntu spirit. Letterlijke vertaling: menselijkheid, of beter de mens is afhankelijk van andere mensen om mens te zijn. Of zoals in de gedachte van Jung: het individuatieproces. Zo zit er overal eigenlijk wel overeenkomst in. In de basis klopt Ubuntu, het gaat om wederzijds gevoel van vertrouwen en liefde. Dat is menselijkheid. Dat is in lijn met 3DMens. Vraag voor vandaag: waarin merk jij vandaag dat je de Ubuntu spirit leeft?

donderdag 16 februari 2012

De Derde Ruimte

Ik zie mezelf en ik zie jou...als ik je opzoek kan ik synergie creëeren. Het lijkt zo'n simpele boodschap in het laatste boek van Covey. Ik vind en het voel de gedachte zo goed! Maar simpel is het niet, want het betekent ook loslaten wat van mij is. Het is een innerlijke strijd tussen authenticiteit (hechten aan wat van mij is geworden) en collectiviteit (hechten aan wat anderen mij brengen/geven). Het aanvoelen van die ruimte in mezelf is toch een soort strijd. En ik wil geen strijd! Er is alleen strijd als ik in mijn ruimte zit en de ander in de eigen ruimte.
Momenteel bevind ik me ook in een voor mij lastige situatie waarin er allerlei trekkrachten zijn. Naar mijn eigen ruimte of naar de ruimte van de ander bewegen.
Een vriend van me zei vanmorgen dat het een GIF is. Gif klinkt ook gelijk negatief. Gif besmet, gif vervuilt. En inderdaad ik merk dat het gif mij ook minder creatief maakt. Het lijkt wel alsof het echt in mij zit en ik daardoor niet uit die ruimte kan komen. De werkelijkheid is dat ik zelf de 3DMens gedachte wil zijn en leven, vanuit mijn visie op coachend werken. Werken vanuit synergie!
Dus ik zal de ruimte van die ander ook moeten gaan 'zien'. Als ik de ruimte van die ander ga zien, dan vergroot ik ook mijn ruimte. En dat is wat ik wil, ook als medicijn tegen het gif. Dat is wat de 3DMens gedachte is. Creëer samen synergie. Ben ik zelf bereid om iets te proberen wat beter is dan wat we nu hebben? Dat kun je symboliseren met de Derde Ruimte. De plek waar we samen binnengaan en samen onderzoeken wat het beste is. Dit dus in plaats van de ander over te halen naar mijn standpunt, of mijn standpunt loslaten. In de derde ruimte veregingen zich de beste standpunten zich tot veranderingen die voor beide goed zijn. Ik noem het Het Nieuwe Geheel, het geheel dat ontstaat in de Derde Ruimte met een vernieuwd bewustzijn en kijk op de kwestie.
Hoe ik verder de derde ruimte betreed hangt ook af van die ander. Want ik geloof ook dat het betreden iets vraagt Volwassenheid! Ik ga het 'zien', want als ik het doe en toelaat, kan ik anderen het zelfde bieden. Ik hou je op de hoogte.

zondag 12 februari 2012

Theory - U deel 1

In de 3DMens visie heb ik al eerder iets kort geschreven over het in verbinding staan met jezelf, met anderen en met het grotere geheel. De Theory U (C.Otto Scharmer) laat ik vanaf nu vaker aan bod komen, omdat het eigenlijk een voor mij mooi plaatje geeft over waar het om gaat bij de 3DMens.
In het kort komt de U - gedachte erop neer dat we met een andere manier van kijken meer gaan 'zien'. Het werken met je eigen stem in het systeem geeft beweging, maar die beweging is van te voren niet te beschrijven. Het vergt een inspanning, maar tegelijk ook ontspanning om te bewegen. Die paradox fascineert me. Het gaat om open staan voor wat zich aandient. Dat betekent dat je gaat loslaten wat al bekend is. Echt luisteren! En daarmee betreed ik een lastig gebied, want wat is echt luisteren? De beste ideeen die ik zelf krijg, krijg ik juist op die momenten dat ik er niet aan denk. Zoiets bedoel ik. In de boeken die hierover gaan lees ik teksten als zuiver weten, dieper weten.
Meneer Scharmer schrijft in zijn peuter-vuistdikke boek als ondertitel van Theory U : Leiding vanuit de toekomst die zich aandient.
Precies dat is wat mij nu bezighoudt in mijn eigen professionele ontwikkeling. Mezelf openstellen, luisteren en mijn innerlijke stem laten spreken. Door dat te doen en zeker door het vooral ook niet te doen gebeuren er dingen die ik voorheen niet voor mogelijk hield. Prachtig...en ik hou je graag op de hoogte van mijn proces daarin. Even wat minder ratio en wat meer vertrouwen op wat zich 'ont'wikkelt. Ik zal in mijn blog steeds iets meer bloot geven over het volgen van mijn eigen U bocht.

Orgenogram van een Organisatie

Wij werken allemaal in systemen. Die systemen noemen we organisaties. Een plek waar we werken aan het behalen van een doel. Die organisaties 'verkopen' zich aan klanten, relaties, leveranciers etc. Allerlei werkzaamheden worden verricht om het gewenste doel te halen. Dat 'verkopen' gaat op verschillende manieren. Als iemand aan een nieuwe job begint dan heb je al een bepaald beeld gekregen dat eerder door anderen is geschetst (of lees 'verkocht'). Maar stel dat je vantevoren een 'echte' plattegrond krijgt van een organisatie. Een soort blueprint dat iets zegt over het systeem. Jan Jacob Stam begint zijn boekje "Het Verbindende Veld" met uitleg van een systemische quick reference card. Je ziet daarop in een oogopslag de belangrijkste dynamieken van je (toekomstige) bedrijf. In die 'card' lees je meer over de onzichtbare winden die door het bedrijf waaien of hebben gewaaid, over waar medewerkers blij van werden of ziek. De naam: een orgenogram. Een eerlijk stukje geschiedenis van het systeem. Dus elementen die iets vertellen over de lichtkant en de schaduwkant van een organisatie. Dan kun je als medewerker beter verbinden en weet je waar het systeem waar je in gaat werken daadwerkelijk toe in staat is. Zowel positief als negatief. Als je non duaal denkt en werkt, zoals de 3DMens dan 'overstijg' je de beide tegenpolen en kun je je lerend opstellen. Alles heeft immers betekenis.
Dus kijk deze week eens naar de quick reference card van het systeem waar jij werkt. Waar verbindt jij je aan? Past dat wel of niet echt bij je?

woensdag 1 februari 2012

De vallende lamp

De filmklassieker The Truman Show uit 1998 is prachtige weergave van hoe wij het leven zien. Het is een metafoor voor ons eigen leven en de beperktheid waarmee wij de wereld 'zien'. Het is een weergave van onze eigen patronen, routines, afhankelijkheden, afleidingen, intenties en behoeften. In deze film is het leven een grote show en is er rondom de hoofdpersoon (prachtig neergezet door Jim Carey) Truman Burbanks één waarheid. Echter het is een gecreëerde waarheid, waarin niets is wat het lijkt. De metafoor naar ons eigen leven is snel gemaakt. Het is ook een illusie...het lijkt allemaal echt, maar dat is slechts ten dele waar. Onbewust worden wij gestuurd door tradities, sociale afspraken, etc. Je gedachten lijken daarin vrij, maar toch zijn ze al voor je bepaald. Onbewust (nu) heeft een externe wereld zich aan jou opgedrongen. Onze handelingen, gevoelens, en gedachten zijn ergens diep in het brein vastgelegd. Daarom zijn bepaalde reacties zeer voorspelbaar. Wij zijn net als Truman bezig in een vast stramien van verplichtingen. Echter Truman ontwaakt uit zijn bestaande waarheid en zekere oppervlakkigheid als zich vreemde gebeurtenissen voordoen die zijn routines doorbreken. Het begint met de vallende studiolamp. Zijn waarheid komt in conflict met een andere waarheid...en het lijkt of anderen hem tegen willen werken en tevens goede bedoelingen hebben. Echter Truman 'ontwaakt' en vindt langzaam zijn eigen waarheid met steeds meer conflict. Hij ontdekt dat alles een illusie is en tegelijk worstelt ie met zijn zekerheden. Uiteindelijk gaat Truman zijn eigen waarheid leven en stapt letterlijk uit de studio waar hij zijn hele leven is geweest. De studio was niet het echte leven, maar slechts een schijnwerkelijkheid, een illusie.
Veel coachvragen die zich aandienen bij jezelf of bij anderen kunnen worden opgelost met het 'zien' van je eigen werkelijkheid en de beperktheid daarvan. Wat is jouw vallende studiolamp, sta jij er open voor als 3DMens? Wordt jij ook wakker? Waardoor ben jij wakker geworden....?