vrijdag 14 september 2012

Effectieve of...ineffectieve leider? Deel 1

Ineffectief of effectief?

Wat maakt de ene leider nu effectief en de andere ineffectief? Een vraag die niet eenduidig is te beantwoorden. Ik zal proberen om vanuit de 3DMens visie dit wel scherp te krijgen.

In mijn eerdere blogreeks over de Roddelaar Ontmaskerd (zoek dit op trefwoord en je hebt alle artikelen) heb ik al wat uit de doeken gedaan over de verschillende ego-toestanden. Deze toestanden zijn gerelateerd aan de theorie van Eric Berne. In die theorie, ook wel bekend als de Transactionele Analyse (TA), onderscheidt hij dat er drie attitudes zijn van waaruit wij denken, voelen en handelen. De visie op de drie dimensionale mens is onder andere voortgekomen uit deze analyse.

Waar het om gaat is dat we vanuit één van die drie toestanden reageren in communicatie met elkaar.
Dit zijn :
De Ouder: hier reageer je vanuit de normen en waarden zoals die vroeger al bij je zijn vastgelegd.
De Volwassene: dit zijn reacties die overeenkomstig zijn van wat zich in het hier en nu aandiend in de actuele realiteit.
Het Kind: dit zijn je reacties in het hier en nu zoals je die als kind ook had.

Iedere leidinggevende zou zich bewust moeten zijn van die ego toestanden, omdat het veel zelfinzicht geeft en helpt bij het effectief maken van communicatie.

Voorbeeld ineffectief

P = prikkel, R = respons
Een leidinggevende klaagt al een tijd over een medewerker. Die medewerker ligt niet goed in de groep en zorgt er volgens hem voor dat de prestaties achterblijven. De leidinggevende heeft het signaal niet direct opgepakt en even op zijn beloop gelaten, maar begint er van te balen. Hij heeft een 1 op 1 gesprek gehad en dit heeft niet echt geholpen.

De Ouder (ego toestand) heeft waarschijnlijk gesproken met de Kind (egotoestand van de medewerker). Vooral de kritische houding (P) van de manager en zijn klaagzang hebben doorgewerkt bij de medewerker op zijn Kind. Hij voelt zich machteloos en zelfs verdrietig om de aantijgingen uit de groep en de leidinggevende. Volgens de theorie van Berne stuurt de leidinggevende een negatieve transactie van (kritische) Ouder naar (Aangepaste) Kind. Door die negatieve transactie werkt het door op gevoels nivo en reageert de medewerker als veroordeeld door de situatie (R). Hij verdedigt zijn standpunt over zichzelf in de groep. Ze kunnen beiden de situatie zo in stand houden. Want de medewerker belooft beterschap, doet daarvoor ook zijn best, maar evengoed gaat de groep zich toch weer tegen hem keren, waardoor de leidinggevende nog meer baalt... en weer gaat klagen.

Wanneer barst de bom?  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten